Karamsar bir zaman diliminde bir arkadasimla sanslilik/sanssizlik, umut/umutsuzluk gibi soyut kavramlar uzerine yaptigimiz tartismalar uzerine bu kavramlar icin somut tanimlar getirmeye karar verdim. Maksadim o kavramlari bitmek bilmeyen tartismalara kapatmakti.
Sans: Dogru yerde, dogru zamanda bulunabilme yetisi
Umut: Mendilin kuru kisimlari
Dogrular kombinasyonunu yakaladigina inandigim kisi benim icin sansli olan.
Yakalayamayan ise, bir sekilde o yetiden yoksun olan. Uzulmekte hakli olan?
Gozlerinde yas gormedigim kisinin icinde her zaman bir umut vardir.
Mendilinde kuru bir yer kalmayan ise... Gozlerinin icine bakacagim uzun bir sure. Sonra cebimden yeni ve kuru olan bir tane cikarip ona verecegim.
Porcupine Tree - Sentimental
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
umudun hic bu kadar kisa, bu kadar farkli ve bu kadar isabetli bir tanimini görmemistim! bu tanima göre optimizm de her kosulda bi yerlerden bir mendil bulma yetisi olsa gerek.
ama sans tanimina kücük bir yorumum var. sans kelimesi bana insanin kontrolünün ya da kabiliyetinin disinda bir durumu cagristiyor. dogru zamanda dogru yede olmaya ne kadar yetkin olursan ol, yine de bunu basaramayabilirsin. eger hayat döngünün dogru noktasinda sans denen sihirli toz sana bahsedildiyse, iste o zaman bu yetin seni mutlu edecek bir sonuca dönüsür. Nacizane kisisel fikrim ;)
Haklisin aslinda sans konusunda solediklerinde. "Yeti" kelimesinin kullanimi konusunda kendimi baya bir sorguladim. Ama su lafi eden insanlar vardir ya: "Insan sansini kendisi yaratir" Onlarin gururunu oksamak icindi bu tanim. Ote yandan sanssiz olanlar icin "uzulmekte hakli olan?" sorusu geliyor. Bu soru da senin tanimini pekistirecek cinsten. Elinde olmadigi icin uzuluyor sahsiyetimiz. Tabi bu durumda bu tanim bir somutlastirmadan uzak kaliyor.
Post a Comment